Erevoorzitter Georges Mertens (1927 – 2018)
“Ik heb net als elke mens 3 soorten vrienden:
Zo ongeveer klonk de laatste toespraak van erevoorzitter Georges Mertens vorig jaar, naar aanleiding van onze jaarlijkse algemene vergadering. De woorden zijn een getuige van zijn filosofische ingesteldheid, van zijn zeer uitgebreide en mensgerichte kennis van het leven, maar bovenal benadrukken ze de warmte die Georges uitstraalde naar de vereniging die hij mee groot heeft gemaakt.
In 1942 werd de toneelvereniging Wilskracht en Vreugd opgericht. In volle oorlogsjaren verzamelden creatieve geëngageerde jongeren zich om “Konseir” te gaan spelen. Om zichzelf en hun publiek te vermaken, maar evenzeer om goede doelen te dienen, om mensen die het minder breed hadden met de opbrengsten van toneel en operettes te helpen. Georges stond mee aan de wieg van W&V. Zijn gedrevenheid, zijn grote belezenheid, de passie die hij uitademde voor het toneel, hebben de vereniging gebracht waar ze vandaag staat. Of het nu was als acteur, als voorzitter, als producent of als regisseur, onze ere-voorzitter Georges wist altijd te charmeren om tegelijkertijd het beste uit de spelers naar boven te halen. Hij was streng, kon zich ergeren als het even niet goed ging, maar benadrukte tegelijk de grote nood aan vriendschap voor en achter de schermen van het toneel om het o zo belangrijke spelplezier te laten voelen aan het publiek. Onder zijn impuls oversteeg W&V haar kunnen en maakte de vereniging unieke momenten mee, waaronder bijvoorbeeld een optreden in de befaamde KVS in Brussel.
Kritisch was hij ook. Het kon altijd beter. Als je als acteur na het optreden uit de coulissen de bar inkwam in het Baljuwhuis en Georges was er, dan kon je er van op aan dat het volgende tafereel zich afspeelde:
Je maakt oogcontact met Georges, hij steekt zijn duim op, vaak stonden tranen van geluk in zijn ogen, hij slaat de handen in elkaar met een zegegebaar en dankbaarheidsgebaar om vervolgens zijn rechterwijsvinger omhoog te steken en je in zijn richting te wenken. Na felicitaties in ontvangst te mogen nemen, kreeg je gegarandeerd nog enkele tips mee om het bij een volgende voorstelling nog beter te doen. De laatste jaren zei hij vaak dat we luider moesten praten, face public. Uit respect hebben we nooit durven zeggen, dat het gehoor op hogere leeftijd wat achteruit durft te gaan. Maar Georges bleef onze grootste fan en kwam tot de laatste producties samen met Irma zelfs meerdere keren naar dezelfde voorstelling kijken, genieten en zien dat het goed was.
Het nageslacht van Georges neemt vandaag nog altijd een prominente plaats in op de ledenlijst van de vereniging. Zoon Dirk acteert, zoon Chris beheert de centen als geen ander, de schoondochters pikken hun rolletje mee en kleindochter Yolien is bestuurslid en actrice. Zij namen met veel toewijding de fakkel van hun vader en grootvader over om datgene waar hij toch zo trots op was levendig te houden en nóg beter te maken.
Vorig jaar mochten we met de hele ploeg de hoogste provinciale toneelonderscheiding “uitmuntendheid” ontvangen. Ik kan me indenken dat dit voor Georges een absolute hoogdag is geweest, een bekroning van zijn werk.
Beste erevoorzitter Georges, we beloven je alvast dat we deze erfenis met diep respect, met veel passie, met de nodige Wilskracht en een nog grotere dosis Vreugd zullen koesteren en delen met jouw publiek.
Hoera, voor het toneel!
Het ga je goed, Georges, bonne merde!
- Vrienden voor het plezier, die je nu en dan even tegenkomt, waar je een hartelijk woord mee wisselt en die je terug achterlaat om ze misschien volgende week, volgende maand of ooit nog eens tegen te komen.
- Vrienden waarvoor je iets doet: jij doet iets voor mij, ik doe iets voor jou. Vrienden die naast hun persoonlijke genegenheid ook echt iets voor elkaar betekenen.
- Tot slot zijn er de vriendschappen zonder bijbedoelingen: je waardeert elkaar om wie en wat je bent en je hebt een diepe emotionele band met elkaar. Je geeft elkaar veel zonder iets terug te verwachten. Je zit in elkaars hart.
Zo ongeveer klonk de laatste toespraak van erevoorzitter Georges Mertens vorig jaar, naar aanleiding van onze jaarlijkse algemene vergadering. De woorden zijn een getuige van zijn filosofische ingesteldheid, van zijn zeer uitgebreide en mensgerichte kennis van het leven, maar bovenal benadrukken ze de warmte die Georges uitstraalde naar de vereniging die hij mee groot heeft gemaakt.
In 1942 werd de toneelvereniging Wilskracht en Vreugd opgericht. In volle oorlogsjaren verzamelden creatieve geëngageerde jongeren zich om “Konseir” te gaan spelen. Om zichzelf en hun publiek te vermaken, maar evenzeer om goede doelen te dienen, om mensen die het minder breed hadden met de opbrengsten van toneel en operettes te helpen. Georges stond mee aan de wieg van W&V. Zijn gedrevenheid, zijn grote belezenheid, de passie die hij uitademde voor het toneel, hebben de vereniging gebracht waar ze vandaag staat. Of het nu was als acteur, als voorzitter, als producent of als regisseur, onze ere-voorzitter Georges wist altijd te charmeren om tegelijkertijd het beste uit de spelers naar boven te halen. Hij was streng, kon zich ergeren als het even niet goed ging, maar benadrukte tegelijk de grote nood aan vriendschap voor en achter de schermen van het toneel om het o zo belangrijke spelplezier te laten voelen aan het publiek. Onder zijn impuls oversteeg W&V haar kunnen en maakte de vereniging unieke momenten mee, waaronder bijvoorbeeld een optreden in de befaamde KVS in Brussel.
Kritisch was hij ook. Het kon altijd beter. Als je als acteur na het optreden uit de coulissen de bar inkwam in het Baljuwhuis en Georges was er, dan kon je er van op aan dat het volgende tafereel zich afspeelde:
Je maakt oogcontact met Georges, hij steekt zijn duim op, vaak stonden tranen van geluk in zijn ogen, hij slaat de handen in elkaar met een zegegebaar en dankbaarheidsgebaar om vervolgens zijn rechterwijsvinger omhoog te steken en je in zijn richting te wenken. Na felicitaties in ontvangst te mogen nemen, kreeg je gegarandeerd nog enkele tips mee om het bij een volgende voorstelling nog beter te doen. De laatste jaren zei hij vaak dat we luider moesten praten, face public. Uit respect hebben we nooit durven zeggen, dat het gehoor op hogere leeftijd wat achteruit durft te gaan. Maar Georges bleef onze grootste fan en kwam tot de laatste producties samen met Irma zelfs meerdere keren naar dezelfde voorstelling kijken, genieten en zien dat het goed was.
Het nageslacht van Georges neemt vandaag nog altijd een prominente plaats in op de ledenlijst van de vereniging. Zoon Dirk acteert, zoon Chris beheert de centen als geen ander, de schoondochters pikken hun rolletje mee en kleindochter Yolien is bestuurslid en actrice. Zij namen met veel toewijding de fakkel van hun vader en grootvader over om datgene waar hij toch zo trots op was levendig te houden en nóg beter te maken.
Vorig jaar mochten we met de hele ploeg de hoogste provinciale toneelonderscheiding “uitmuntendheid” ontvangen. Ik kan me indenken dat dit voor Georges een absolute hoogdag is geweest, een bekroning van zijn werk.
Beste erevoorzitter Georges, we beloven je alvast dat we deze erfenis met diep respect, met veel passie, met de nodige Wilskracht en een nog grotere dosis Vreugd zullen koesteren en delen met jouw publiek.
Hoera, voor het toneel!
Het ga je goed, Georges, bonne merde!
Bernadette Allert (1958 - 2020)
Op 10 juni 2020 stond onze wereld even stil. Vol ongeloof moesten we het zachte heengaan vernemen van onze heel geliefde Bernadette. Bernadette en Hugo waren ook binnen W&V een onafscheidelijk duo. Samen verzorgden, of beter, verwenden zij onze ploeg acteurs en medewerkers bij elke productie en bij elke activiteit opnieuw met al wat lekker was. Bernadette was samen met schoonzus Isabelle onze schminkster van dienst…
Op slechts 61-jarige leeftijd moest Bernadette ons na een korte, maar krachtige ziekte verlaten. Veel te vroeg, niet te begrijpen, geen tijd voor woorden van troost, meedogenloos…
We kunnen onze gevoelens op dit moment nog steeds geen plaats geven.
Het enige wat we hier kunnen doen, is onze grote dankbaarheid uitdrukken aan Bernadette en al onze steun en vriendschap aan Hugo aanbieden in een zware periode van een mensenleven.
Hugo, we hopen je op al onze activiteiten in de toekomst te mogen blijven verwelkomen en steunen je door dik en dun. Ook dat is Wilskracht en Vreugd. Heel veel sterkte toegewenst!
Op slechts 61-jarige leeftijd moest Bernadette ons na een korte, maar krachtige ziekte verlaten. Veel te vroeg, niet te begrijpen, geen tijd voor woorden van troost, meedogenloos…
We kunnen onze gevoelens op dit moment nog steeds geen plaats geven.
Het enige wat we hier kunnen doen, is onze grote dankbaarheid uitdrukken aan Bernadette en al onze steun en vriendschap aan Hugo aanbieden in een zware periode van een mensenleven.
Hugo, we hopen je op al onze activiteiten in de toekomst te mogen blijven verwelkomen en steunen je door dik en dun. Ook dat is Wilskracht en Vreugd. Heel veel sterkte toegewenst!
